مقایسه روشهای پارامتری و ناپارامتری در بهینهسازی سامانههای نساجی با رویکرد طرح پارامتری استوار

طرح استوار پارامتری از جمله روشهای آماری و مهندسی است که با اثربخشی هزینه به عنوان رویکردی برای بهبود کیفیت محصولات و فرایندها به کار گرفته می شود. هدف از طرح استوار پارامتری انتخاب سطوحی از عوامل قابل کنترل است که مشخصهی کیفیت مورد نظر را بهینه کند. مولفه اصلی در یک طرح استوار پارامتری بر این فرض استوار است که مدل های مناسبی برای میانگین یا واریانس فرایند براورد شده باشند. به طور سنتی، مد لبندی میانگین و واریانس به صورت پارامتری انجام می گیرد. در اغلب موارد به ویژه وقتی واریانس مدل بندی م یشود، روش های ناپارامتری به علت ماهیت منحنیوار بودن تابع برازش داده شده بیش تر مناسب هستند. در این مقاله ضمن بهینه سازی فرایند رنگرزی الیاف پشم در صنایع نساجی با دو روش پارامتری و ناپارامتری، به مقایسه ی نتایج به دست آمده در این دو روش می پردازیم.